Więcej

Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie

Faktów niewoli w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić



Twarze z przeszłości spacerują po mej głowie

twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć

Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić

z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni

Za mało odwagi by czasem wprost coś powiedzieć

ale ambicja brała górę by zostawić to dla siebie

A dziś za późno, nie umiem tak głośno krzyczeć

żebyście tam gdzie jesteście mogli mnie usłyszeć

Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać

ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz

i chodzić ze mną razem po krętych losu ścieżkach

pocieszać po porażkach, cieszyć po zwycięstwach

Razem tak wiele choć obiektywnie prawie wcale

ale piękna była każda chwila spędzona razem

Odkładam 2HB, gaszę światło

kończę frazę i wychodzę na spacer

tym razem sam przez Warszawę



Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie

Faktów niewoli w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić



Tysiąc osób wyjedzie, tysiąc osób nie wróci

Tysiąc osób ma sposób, ty nie musisz nic mówić

Pomyśl o wczoraj, dziś, jutro może nie być nic

I niech twoje serce pęka jeśli nie pamiętasz ich

Zaciśnij dłoń, podnieś skroń dla tych kilku chwil

które są jak jeden dom, jedna myśl, jeden rytm

ty, spójrz w oczy matce albo wróć do wspomnień

jedna miłość to coś więcej niż cokolwiek

Wiem jak było, pamiętam chwile nie sny

a to czym żyję to doświadczenie nie łzy

spal fotografie jeśli mówisz prawdę

pamiętaj pamięć odbiera kłamcom Bóg za karę

Zabiera ludzi i twarze by nas nauczyć

że śmierć chodzi z życiem w parze

Ja idę gdzieś, HiFi Banda jak Metallica - The Memory Remains



Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie

Faktów niewoli w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić

Nie muszę widzieć ich twarzy na zdjęciach, żeby pamiętać

Myślę o nich i o tym, że nie zdążyłem się odezwać

Przez okno patrzę w gwiazdy, nad miastem wisi wszechświat

podobno gdzieś tam jest lepsze miejsce niż Ziemia (podobno)

Jeśli to prawda, wzrasta prawdopodobieństwo

że dzieli nas czas, nie odległość

Choć dzisiaj nic na pewno, otwieram okno, oczy zamyka senność

Smutek z dymem wylewam z płuca na zewnątrz

Znów widzę ich twarze, jakby byli wciąż tu

Brak mi słów, każdego z nas osądzi ten sam Bóg

Każdy błądzi tutaj wśród dróg decyzji

każdy chce dążyć do precyzji

zapominając gdzie jest cel

Nikt i nic nigdy nie zmieni tego jak jest

Wiesz? nic, nikt nie przewinie czasu wstecz

Widzę ich twarze pośród porozrzucanych zdjęć

Nie patrzę na nie, w sobie zostawię żywą pamięć

Ostatnie piętro gdzieś w Warszawie Had Hades Diox, Eldo

To na pewno po nas zostanie



Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli? to, że musisz tkwić bezczynnie

Faktów niewoli w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić